سامان سالور کارگردان، گفت: جنبش می‌تو (MeToo) اگر به شکل چهارچوب‌مند و اصولی حرکت کند درست است و امیدوارم ماهیت آن در طول زمان منحرف نشود.

به گزارش الفبای زبان؛ سامان سالور در توضیح دیدگاه خویش نسبت به بیانیه‌ای که اوایل فروردین ماه ۱۴۰۱ از سوی زنان سینماگر علیه خشونت جنسی منتشر شد، بیان کرد: قطعا هیچ انسان آزاده و سلامتی نیست که مخالف این باشد که خانم ها بتوانند در فضای امن و آزاد و سرشار از احترام متقابل کار کنند ولی این که چه کسانی این حرف را می زنند، مهم است.

نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی سه کام حبس (۱۳۹۸) ادامه داد: حتی در دنیا هم این موضوع فضای امن کار زنان موضوعی مهم است؛ بر این اساس می‌بینیم که این جنبش در بسیاری از کشورها به عنوان یک مطالبه بدیهی از سوی زنان مطرح شده است.

سامان سالور: هیچ‌کس موافق توهین به زنان نیست

نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی سیزده ۵۹ (۱۳۸۹) تاکید کرد: از سوی دیگر آنقدر حواشی این ماجرا بزرگ و مهم است که متاسفانه بسیاری اوقات به فضاهای شخصی کشیده شده و به انتقام ها تسویه حساب‌های گذشته منجر می شود.

این کارگردان تصریح کرد: به همین دلیل در برخی از موارد که از دور این جریان را می بینم بیشتر شبیه انتقام‌های شخصی و سرخوردگی های قدیمی است تا این که شبیه یک جنبش باشد وگرنه قطعا در ماهیت این جنبش و برآوردن این هدف که باید با خانم هایی که دارند در فضای سینما کار می کنند بااحترام رفتار شود، فضای امنی را داشته باشند و کسی به آنها توهین و اجحافی نکند یا به زور مجبور به انجام کاری که دوست ندارند شوند، هیچ شکی نیست.

نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی چند کیلو خرما برای مراسم تدفین (۱۳۸۴) توضیح داد: امیدوارم حقیقتا ماهیت این جنبش هم مانند بسیاری از موضوعات دیگر منحرف نشود و به تشریح مسائل و عقده های شخصی منجر نشود.

سالور با اشاره به ادعاهایی که در دو ماه گذشته نسبت به برخی از افراد مطرح شده است اظهار داشت: درستی این حرف ها تا چه اندازه است؟ تا چه اندازه ما آدم های درستی در قضاوت هستیم؟ تا چه اندازه در داستان سلامت هستیم؟

نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی سیزده ۵۹ (۱۳۸۹) خاطرنشان کرد: مسلما اگر این جنبش به شکل چهارچوبمند و اصولی در ساختار و اندیشه و روش پیش برود حرکت درستی است چرا که هیچ انسانی نیست که بگوید مخالف این هستم که به خانم ها توهین نشود اما باید دید مسیر بعدی این جنبش چه هست.

وی افزود: بزرگترین قاضی خداوند است؛ گاهی این مسائل به قدری خصوصی و پیچیده است که نمی شود قضاوت کرد یا حرف زد و در برخی مواقع با موجی که راه می افتد نمی شود که فقط با یک نظر یا یک کامنت نسبت به بقیه حرف زد و اظهار نظر کرد.

۱۲ فروردین دست اندرکاران زن سینما در بیانیه‌ای اعتراض‌آمیز نسبت به آن‌چه «خشونت علیه زنان» در این حرفه نامیده‌اند فریاد اعتراض سر داده‌ و تقاضای شفاف خود برای رسیدگی به مصادیق تعریف شده این خشونت را از نهادهای خانه سینما، سینماگران، منتقدان و مخاطبان اعلام کرده‌اند.

این بیانیه که به امضای صدها زن شاغل در سینمای ایران و چهره‌های سرشناسی چون نیکی کریمی، هدیه تهرانی، ترانه علیدوستی و بسیاری از بازیگران شناخته شده رسیده است (و هنوز نیز بر تعداد امضاهای آن افزوده می‌شود) به جامعه سینمایی ایران در مورد شدت و گستردگی آزارها علیه زنان که برای اولین بار به یک فریاد جمعی تبدیل شده، هشدار داده است.

در این بیانیه آمده است: هرگونه خشونت، آزار و باج‌گیری جنسی در محیط کار از نظر ما محکوم است و برای توقف آن خواستار عواقب قانونی جدی برای متخلفین هستیم.