نویسنده: سارا کوشا

قید در زبان انگلیسی حالت و کیفیت فعل را نشان می‌دهد. قیدها کاربردهای مختلفی دارند و اولین و مهم‌ترین کاربرد آنها دادن اطلاعات بیشتر درباره “فعل” است، اما علاوه بر فعل گاهی صفات را هم توصیف می‌کنند.

یک قید یا از طریق اضافه کردن ly- به انتهای یک صفت ساخته شود، یا اینکه خود واژه به نوبه خود قید محسوب می‌شود، یعنی یکی از چهار حالت قید (حالت، مکان، زمان، احتمال) را در مفهوم خود دارد.

He spoke angrily.

او با عصبانیت صحبت کرد.

با اضافه کردن پسوند ly- به صفت angry قید حالت angrily ساخته شده است.

They live here.

آنها اینجا زندگی می‌کنند.

واژه here خود نوعی قید مکان است.

We will be back soon.

ما زود برخواهیم گشت.

واژه soon خود نوعی قید زمان است.

قیدها ممکن است همراه با یک تشدیدکننده بیایند. (برای اطلاعات بیشتر به بخش تشدیدکننده‌ها (intensifiers) مراجعه کنید.)

He spoke really angrily.

او واقعا با عصبانیت صحبت کرد.

They live just here.

آنها دقیقا همین جا زندگی می‌کنند.

قیدها می‌توانند به صورت یک عبارت با حرف اضافه بیاید. در این حالت یک عبارت قیدی (adverbial clause) تشکیل می‌شود.

He spoke in an angry voice.

او با صدایی عصبانی صحبت کرد.

They live in London.

آنها در لندن زندگی می‌کنند.

We will go in a few minutes.

ما تا چند دقیقه دیگر خواهیم رفت.