ترجمه دو نمایشنامه «رویاهای صادقانه سیمون ماشار» نوشته برتولت برشت و «دست نامرئی» نوشته سم شپرد توسط نشر نیماژ منتشر و راهی بازار نشر شد. به گزارش الفبای زبان، ترجمه دو نمایشنامه «رویاهای صادقانه سیمون ماشار» نوشته برتولت برشت و «دست نامرئی» نوشته سم شپرد به تازگی توسط نشر نیماژ منتشر و روانه بازار نشر […]

ترجمه دو نمایشنامه «رویاهای صادقانه سیمون ماشار» نوشته برتولت برشت و «دست نامرئی» نوشته سم شپرد توسط نشر نیماژ منتشر و راهی بازار نشر شد.

به گزارش الفبای زبان، ترجمه دو نمایشنامه «رویاهای صادقانه سیمون ماشار» نوشته برتولت برشت و «دست نامرئی» نوشته سم شپرد به تازگی توسط نشر نیماژ منتشر و روانه بازار نشر شده است.

نمایشنامه «رویاهای صادقانه سمون ماشار» با ترجمه حسن حاجت‌پور از زبان آلمانی ترجمه شده است. در این کتاب تلاش شده است که نزدیک‌ترین عنوان به‌معنای آلمانی اسم نمایشنامه انتخاب شود. در زبان آلمانی Das Gesicht به‌معنی چهره یا صورت انسان است و در حالت جمع Die Gesichte به‌معنی چهره‌ها یا صورت‌ها. اما مراد و منظور برتولت برشت از این کلمه یک معنی قدیمی و سنتی است، وقتی مترجم از «الیور» استاد زبان آلمانی و همچنین «گرد هازه» که سال‌ها با کلمات زندگی کرده و مو را از ماست بیرون می‌کشد، جواب دقیق را جویا شده است پاسخ این بوده: Die Gesichte یعنی کسی که می‌تواند حقیقت را ببیند، کسی که رویاهای صادقه دارد. کسی که خواب‌های واقعی می‌بیند، کسی که می‌تواند آینده را ببیند!

برتولت برشت؛ نمایشنامه‌نویس، کارگردان تئاتر و شاعر آلمانی را یکی از برجسته‌ترین نویسندگان و کارگردانان تئاتر روایی می‌دانند. تکنیک فاصله‌گذاری او هنوز به‌عنوان تکنیکی زنده در عالم نمایش و حتی سینما به‌کار گرفته می‌شود و آثار متعدد برشت روی صحنه‌ی تئاترهای سراسر جهان مکرر اجرا می‌شوند.‌

این کتاب در ۱۱۰ صفحه و قیمت ۹۰ هزار تومان عرضه شده است.


همچنین نمایشنامه «دست نامرئی» نوشته سم شپرد با ترجمه امیرعطا جولایی و رضا پارسایی از آشناترین ویژگی‌ها و عناصر نوشتار سم شپرد بهره می‌برد. از کهن‌الگوها تغذیه می‌کند و در عین حال به مسائل روز جامعه امریکایی هم نیم‌نگاهی دارد.

واقع‌گرایی معمول نویسنده مسیر پرش‌های فکر و ضربت سورئالیته را سد نکرده است. اما در نگاهی کلی، این یکی از نمایشنامه‌هایی است که در پرتو آن، پروژه‌ی فکری نویسنده را می‌شود معنا کرد: آدم‌های معنا باخته و ته‌خط، که به میانجی عشق ماشین و کنش و هیجان و آمیختگی شباروز با مظاهر جهان نو، گویا در جست‌وجوی دستاویزی‌اند برای گذران و بهبودی در کار نیست. این میان معنا در خود موقعیت است و داده‌های متن. گفت‌وگوی دائمی با متن‌های پیشین هم به سنت نویسنده لحاظ می‌شود و شپرد دمی از ارجاعات مالوف غافل نمی‌شود. دست نامرئی از بهترین‌ها و برای ما فارسی‌زبانان، مهجورترین متون نمایشی درام‌نویس فقید امریکایی است.

ساموئل شپرد راجرز چهارم (زاده‌ی ۵ نوامبر ۱۹۴۳ – درگذشته‌ی ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۷) نمایش‌نامه‌نویس، کارگردان و بازیگر آمریکایی بود. شپرد در طول زندگی حرفه‌ای‌اش بیش از ۴۰ نمایشنامه نوشت. سم شپرد برای اولین بار در سال ۱۹۷۱ با نمایش «دهان کابوی» مورد توجه قرار گرفت. از جمله فیلم‌های او می‌توان به «چیزهای درست، بلک‌تورن»، «حماقت برای عشق»، «باندیداس»، «ماگنولیاهای فولادی» و «پرونده پلیکان» اشاره کرد. او یکی از فیلمنامه‌نویسان فیلم «پاریس، تگزاس» بود. او در سال ۱۹۷۹ برای نمایشنامه‌ی «کودک مدفون» جایزه پولیتزر را دریافت کرد.

این نمایشنامه در ۶۰ صفحه و قیمت ۸۰ هزار تومان عرضه شده است.

  • نویسنده : حسین شیردل