تنظیم:حسین شیردل/

ویلیام شکسپیر، نمایشنامه‌نویس و شاعر سرشناس انگلیسی، نمایشنامه‌ی مکبث را بین سال‌های ۱۵۹۹ تا ۱۶۰۶ به‌تحریر درآورده است. این نمایشنامه ترکیبی از شعر و نثر است و بیش‌تر بخش‌های موزون و شعرگونِ آن را دیالوگ‌های جادوگران تشکیل می‌دهند.

فرمانده دانکن، پادشاه اسکاتلند همراه بنکو و مکبث در راه بازگشت از نبرد با سپاهیان «نروژ» با زنان جادوگر برخورد می کنند. زنان جادوگر مکبث را وعده فرماندهی کل و سپس پادشاهی اسکاتلند می دهند اما «بنکو» را نیز سرسلسله پادشاهی بعد از مکبث می خوانند. سرانجام مکبث برای تحقق پیشگویی های جادوگران و به وسوسه و اصرار همسرش «لیدی مکبث» دانکن را در خواب و در شبی که به مهمانی او آمده، به قتل می رساند و چون بعد از قتل دانکن، فرزندان او ملکم و دانلین احساس ناامنی می کنند، می گریزند تا جان خود را نجات دهند. و همین امر موجب می شود که مکبث اتهام قتل پدر را بر گردن آنان بیاندازد.

بزرگان، مکبث را به پادشاهی اسکاتلند بر می گزینند و بدین ترتیب پیشگویی زنان جادوگر به واقعیت می پیوندد و مکبث پس از رسیدن به پادشاهی تصمیم می گیرد بنکو و پسرش که در پیشگویی زنان جادوگر پادشاهی بعد از او را تشکیل می دادند به قتل رساند لذا دو نفر را اجیر می کند بنکو کشته می شود اما فرزندش جان سالم به در می برد و متواری می شود. سرانجام مکبث پس از جنایت و قتل های فراوان در موج هول انگیزی که خود ایجاد کرده، غرق و نابود می شود و همانگونه که زنان جادوگر پیش بینی کرده بودند فرزندان بنکو یکی پس از دیگری سلسله پادشاهی پس از مکبث را تشکیل می دهند.