تهیه و تنظیم: زهراکلاته عربی/ فعل وجهی «shall» یکی از فعل‌هایی است که در انگلیسی امروزی کمتر دیده می‌شود. این فعل در برخی جمله‌ها معنی شبیه به «will» دارد، تا جایی که امروزه «shall» کاربردهای اندکی دارد و عمدتا با فعل «Will» جمله می‌سازیم. برای به کار بردن فعل کمکی «Shall»، در اغلب موارد ضمایر […]

تهیه و تنظیم: زهراکلاته عربی/

فعل وجهی «shall» یکی از فعل‌هایی است که در انگلیسی امروزی کمتر دیده می‌شود. این فعل در برخی جمله‌ها معنی شبیه به «will» دارد، تا جایی که امروزه «shall» کاربردهای اندکی دارد و عمدتا با فعل «Will» جمله می‌سازیم.

برای به کار بردن فعل کمکی «Shall»، در اغلب موارد ضمایر فاعلی «I» و «We» در جمله‌ها قرار دارند اما بر اساس آنچه گفته شد، شاید در برخی موارد از سایر ضمایر فاعلی نیز بهره ببریم. به خاطر داشته باشید که چون فعل «shall» یک فعل وجهی است، پس از آن باید از شکل ساده فعل اصلی استفاده کنیم. یعنی نمی‌توانیم پسوندهایی مانند «s-» ،‌«ed» یا «ing» به فعل‌ها اضافه کنیم. در ادامه به بررسی کاربردهای گرامر «Shall» در انگلیسی می‌پردازیم.

شکل منفی گرامر shall

برای ساخت جمله‌ها منفی، نیازی به استفاده از فعل کمکی دیگری نیست. چون «shall» فعل کمکی وجهی است، باید به آن «not» اضافه شود تا جمله به شکل منفی درآید. شکل مخفف این فعل نیز، با سایر فعل‌های وجهی اندکی تفاوت دارد. در شکل منفی فعل «shall» به «shan’t» تغییر می‌کند. در ادامه به چند مثال از کاربرد «shan’t» در جمله‌ها دقت کنید.

I shall not leave before 7:00 P.M.

من پیش از ساعت ۷:۰۰ نخواهم رفت.

We shall not help them because they didn’t either.

ما به آن‌ها کمک نخواهیم کرد چون آن‌ها هم به ما کمک نکردند.

I shan’t go shopping tomorrow.

من فردا خرید نخواهم رفت.

We shan’t contact them again.

ما به طور مجدد با آن‌ها تماس نمی‌گیریم.

We shan’t begin before he arrives.

ما پیش از اینکه او برسد شروع نمی‌کنیم.

سوال ساختن با گرامر shall

با توجه به اینکه فعل «shall» یکی از فعل‌های وجهی است، برای سوال ساختن نیازی به اضافه کردن فعل کمکی به جمله نیست. یعنی با جابه‌جایی فاعل و فعل کمکی می‌توانیم ساختار جمله را به شکل سوالی تغییر دهیم.

سوال ساختن با shall

سوال‌هایی با جواب آری یا نه

نکته مهم دیگر که پیش از این نیز به آن اشاره شد، اینکه این فعل وجهی در بیشتر موارد به همراه فاعل‌های «I» و «We» استفاده می‌شود و به همین دلیل در شکل سوالی نیز معمولا فاعل دیگری در جمله‌ها قرار نمی‌دهیم. به عبارت دیگر، نمی‌توانیم برای جمله‌های که با «shall» ساخته شده‌اند، شکل سوالی بسازیم. چون فاعل در این جمله‌ها «I» یا «We» است و انتظار می‌رود در شکل سوالی به «You» تبدیل شود. اما همان‌ طور که گفته شد، در شکل سوالی تنها از فاعل‌های «I» و «We» استفاده می‌کنیم. به چند مثال در این زمینه توجه کنید.

Shall I help you?

آیا کمکت کنم؟

Shall we invite them?

آیا آن‌ها را دعوت کنیم؟

Shall we start the meeting?

آیا جلسه را شروع کنیم؟

Shall I wait for you?

آیا منتظرت بمانم؟

سوال‌هایی با کلمات پرسشی

برای ساخت سوالاتی که با کلمات پرسشی ساخته می‌شوند نیز می‌توان از «shall» استفاده کرد. برای ساخت این قبیل سوال‌ها، باید بعد از کلمه پرسشی از فعل کمکی «shall» استفاده کنیم. فاعل این جمله‌های پرسشی در بیشتر موارد، یکی از ضمایر فاعلی «I» یا «We» است. به چند مثال در این مورد توجه کنید.

Who shall we consult with?

با چه کسی مشورت کنیم؟

What shall I do?

چه کار کنم؟

Where shall we stay?

کجا بمانیم؟

What shall I order for dinner?

برای شما چه چیزی سفارش دهم؟

When shall I visit them again?

دوباره چه وقت آن‌ها را ببینم؟

شباهت گرامر will و گرامر shall

در گذشته، فعل کمکی «shall» برای صحبت درباره آینده، به جای فعل کمکی «will» به کار می‌رفته است. این فعل تنها برای فاعل‌های «I» و «We» به کار می‌رفت و برای سایر ضمایر فاعلی از فعل کمکی «will» استفاده می‌شد. اما به مرور زمان این فعل جای خود را به طور کامل به «will» داد. به چند مثال توجه کنید.

If he repeats that mistake, I shall punish him.

اگر این اشتباه را تکرار کند، او را تنبیه خواهم کرد.

I shall meet the boss at 6:00 P.M.

 من رئیس را ساعت ۶:۰۰ ملاقات خواهم کرد.

We shall never meet them again.

ما هرگز آن‌ها را دوباره ملاقات نخواهیم کرد.

I shall be 19 in two weeks.

من دو هفته دیگر نوزده ساله خواهم شد.

He shall receive a letter next week.

هفته آینده او نامه‌ای دریافت خواهد کرد.

در این جمله‌ها مشاهده می‌کنید که در اغلب موارد، همراه با فعل کمکی «shall» از ضمایر فاعلی «I» و «We» استفاده کرده‌ایم. اما باید به خاطر داشته باشیم که در برخی موارد می‌توانیم سایر ضمایر فاعلی را نیز به همراه «shall» در جمله‌ها قرار دهیم که البته چندان پرکاربرد نیست.

در مثال‌های فوق، «shall» برای صحبت درباره آینده به جمله‌ها اضافه می‌شود. این کاربرد بسیار شبیه به کاربرد فعل وجهی «will» است که امروزه برای صحبت درباره آینده به همراه همه ضمایر فاعلی به کار می‌رود.

در برخی موارد نیز ممکن است فعل «shall» جایگزین فعل «will» شود مثلا در ترکیب «shall have » با استفاده از فعل «shall» آینده کامل ساخته می‌شود. به چند مثال در این مورد توجه کنید.

We shall have reached our goals by then.

تا آن موقع به اهداف‌مان رسیده‌ایم.

We shall have signed the contract by July.

ما تا ماه جولای قرارداد را امضا کرده‌ایم.

We shall have replied the requests by the weekend.

ما تا پایان هفته به درخوا‌ست‌ها پاسخ داده‌ایم.

I shall have realized the result by tomorrow.

من تا فردا نتایج را متوجه شده‌ام.

شباهت گرامر shall و will

شباهت گرامر shall و should

فعل‌های وجهی در زمان گذشته نیز کاربرد دارند. این فعل‌ها معمولا در گذشته کاملا تغییر می‌کنند. فعل «shall» نیز در زمان گذشته به «should» تبدیل می‌شود. در این ساختار نیز، بعد از فعل «should» باید از فعل ساده استفاده کرد. یعنی با اینکه، زمان جمله، گذشته است، نباید فعل گذشته به کار ببریم. به چند مثال در این مورد توجه کنید.

I was sure that we should not start before they arrive.

مطمئن بودم که نباید پیش از آمدن آن‌ها شروع کنیم.

We told them that we should leave.

ما به آن‌ها گفتیم که ما می‌رویم.

I said that I should take care of their order.

 من به آن‌ها که به سفارش‌شان رسیدگی خواهم کرد.

کاربرد گرامر shall

در انگلیسی امروزی، فعل «shall» بیشتر با ضمایر فاعلی «I» و «We» به کار می‌رود اما در این آموزش به مواردی اشاره خواهیم کرد که هر چند اندک، قرار دادن سایر ضمایر فاعلی در کنار فعل «shall» را نشان می‌دهند. کاربردهای گرامر shall در انگلیسی مدرن به ترتیب زیر است.

  • برای بیان پیشنهاد
  • برای صحبت درباره آنچه مطمئن هستیم در آینده اتفاق می‌افتد.
  • برای صحبت درباره قانونی که باید اجرا شود.
  • برای قول دادن
  • در Tag Question

گرامر shall برای بیان پیشنهاد

برای بیان پیشنهاد، می‌توانیم از فعل کمکی «shall» استفاده کنیم. این نوع پیشنهادها معمولا داوطلبانه هستند، مانند زمانی که شخصی کیف سنگینی به دست دارد و شما پیشنهاد می‌دهید برای حمل کیف به او کمک کنید. به چند مثال در این مورد توجه کنید.

A: I am hungry.

B: Shall we eat lunch?

A: من گرسنه‌ام.

B: آیا ناهار بخوریم؟

A: That movie sounds interesting.

B: Shall we watch it?

A: فیلم جالب به نظر می‌رسد.

B: آیا فیلم را تماشا کنیم؟

A: He is old and lonely.

B: Shall we help him?

A: او پیر و تنهاست.

B: آیا به او کمک کنیم؟

A: I didn’t understand anything.

B: Shall I explain again?

A: من هیچ چیزی متوجه نشدم.

B: آیا دوباره توضیح بدهم؟

در این عبارت‌ها، فعل «shall» را در مکالمه‌های دو نفره می‌بینیم و در هر سوال، برای پیشنهاد دادن، بعد از فعل وجهی «shall»، ضمایر فاعلی «I» یا «We» در جمله قرار گرفته‌اند. به این ترتیب در هر مثال، پیشنهادی در قالب سوال آری یا نه بیان کرده‌ایم.

گرامر shall برای صحبت درباره اتفاق حتمی در آینده

از گرامر «shall» برای صحبت کردن درباره مسائلی استفاده می‌کنیم که اطمینان داریم در آینده روی خواهند داد. این جمله‌ها معمولا رسمی هستند.

We shall go on vacation next week.

هفته آینده ما به تعطیلات می‌رویم.

Mr. Smith shall attend the meeting next month.

آقای «اسمیت» هفته آینده در جلسه شرکت خواهد کرد.

We shall leave the city soon.

ما به زودی شهر را ترک خواهیم کرد.

I shall give you an exam next Tuesday.

سه‌شنبه آینده از شما امتحان خواهم گرفت.

I shall make sure the machine is under warranty.

از ضمانت داشتن دستگاه اطمینان حاصل خواهم کرد.

جمله‌ها بالا به کمک «shall» درباره آینده ساخته شده‌اند و در هر مورد از اتفاق افتادن کار یا رویداد مطمئن هستیم. در این موارد می‌توانیم از هر یک از ضمایر فاعلی استفاده کنیم. مثلا در جمله دوم، فاعل «Mr. Smith» و برابر با ضمیر فاعلی «he» است. در این قسمت شکل ساده فعل اصلی را بعد از «shall» اضافه کرده‌ایم.

صحبت درباره قانونی که باید اجرا شود

این کاربرد فعل وجهی «shall» یکی از رسمی‌ترین موارد استفاده از گرامر shall است. در این جمله‌ها، قانون در حالتی رسمی بیان می‌شود و می‌توانیم هر یک از ضمایر فاعلی را به کار ببریم. در این جمله‌ها معمولا فعل مجهول کاربرد دارد که باعث می‌شود لحن این جمله‌ها رسمی‌ به نظر برسد اما استفاده از فعل معلوم نیز اشتباه نیست. به چند مثال در این مورد توجه کنید.

No workers shall be allowed to use mobile phones at the office.

هیچ‌کدام از کارکنان در اداره اجازه استفاده از تلفن همراه را نخواهند داشت.

No open fire shall be left in the jungle or surroundings.

هیچ آتش روشنی نباید در جنگل یا حوالی آن رها شود.

A record of your performance shall be kept in your file.

گزارشی از عملکرد شما در پرونده‌تان نگهداری خواهد شد.

Data forgery shall be punished.

جعل اطلاعات، مورد مجازات قرار خواهد گرفت.

Medics shall not provide medical certificates for sick leave.

کادر درمان برای استفاده از مرخصی استعلاجی نیازی به ارائه گواهی پزشکی نخواهند داشت.

Guests shall attend the party with their invitation cards.

مهمان‌ها برای شرکت در مهمانی باید کارت دعوت به همراه داشته باشند.

The users shall be responsible for any damages to the public property.

کاربران در قبال آسیب‌ رساندن به اموال عمومی مسئول خواهند بود.

قول دادن

برای قول دادن نیز فعل وجهی «shall» به جمله‌ها اضافه می‌شود. چون قول دادن معمولا درباره آینده است، و «shall» به آینده اشاره دارد، این فعل کمکی را برای قول دادن نیز استفاده کنیم.

I shall never trust them again.

دیگر هرگز به آن‌ها اعتماد نمی‌کنم.

I shall always remember this.

همیشه این اتفاق را به خاطر خواهم داشت.

We shall respect them forever.

ما همیشه به آن‌ها احترام خواهیم گذاشت.

I shan’t forgive what she did.

کاری که انجام داد را هرگز نمی‌بخشم.

I shall get you something special for your birthday.

برای تولدت هدیه‌ ویژه‌ای خواهم خرید.

گرامر shall و ضمیر فاعلی you

بر اساس آنچه گفته شد، فعل وجهی «shall» با فاعل‌های «I» و «We» در جمله‌ها قرار می‌گیرند. اما در برخی از موارد نیز می‌توانیم ضمیر فاعلی «you» را به جمله اضافه کنیم. در این جمله‌ها، برای بیان اینکه افراد می‌توانند خواسته خود را به انجام برسانند از فعل وجهی «shall» در کنار فاعل «you» استفاده می‌کنیم. به چند مثال در این مورد توجه کنید.

You shall receive the loan you had asked for on September 7th.

وامی را دریافت خواهید کرد که در تاریخ هفتم سپتامبر درخواست کرده بودید.

A: I would like to hear your reasons.

B: You shall hear them soon.

A: مایلم دلایل شما را بشنوم.

B: به زودی آن‌ها را خواهید شنید.

A: I need to have a copy of this contract.

B: You shall have it as soon as possible.

A: من به یک کپی از این قرارداد احتیاج دارم.

B: به محض امکان آن را دریافت خواهید کرد.

shall در کنار سایر فعل‌های وجهی

بعد از «shall» نیز مانند سایر فعل های وجهی تنها باید شکل ساده یکی از فعل های اصلی را به کار ببریم. استفاده از دو فعل وجهی در کنار هم در یک جمله امکان‌پذیر نیست. اما در برخی موارد از سایر فعل‌هایی کمک می‌گیریم که معنایی مانند فعل‌های وجهی دارند.

به عنوان مثال اگر چه نمی‌توانیم در کنار فعل «shall» فعل «can» را قرار دهیم، ساختار «to be able to» که معنی مشابه فعل کمکی «can» را دارد بعد از فعل کمکی «shall» اضافه می‌کنیم. همچنین برای بیان اجبار نیز می‌توانیم به جای فعل وجهی «must» از ساختار «have to» بهره ببریم. البته باید دقت کنید که در این مورد نیز تنها شکل ساده فعل را به کار می‌بریم. برای بیان ضرورت نیز، ساختار «need to» را به جمله اضافه می‌کنیم. در ادامه به چند مثال توجه کنید.

I shall have to get a passport before I book the hotel.

مجبورم پیش از رزرو هتل پاسپورت بگیرم.

You shall be able to shop online if you have a credit card.

اگر کارت اعتباری داشته باشی می‌توانی اینترنتی خرید کنی.

I shall need to call my lawyer if the problem persists.

اگر مشکل ادامه پیدا کند باید با وکیلم تماس بگیرم.

We shall have to do more research.

باید تحقیقات بیشتری انجام دهیم.

I shall be able to attend the conference next week.

هفته آینده می‌توانم در کنفرانس شرکت کنم.

تنها فعل وجهی که در این جمله‌ها می‌بینید، فعل «shall» است. اما کلماتی با معنی مشابه نیز، همین معنی را انتقال می‌دهند. در مثال اول از فعل «have to » استفاده شده که معنی اجبار را می‌رساند. باید دقت کنید که با فعل کمکی «shall» نمی‌توانیم فعل «has to» را به کار ببریم. به همین دلیل حتی اگر فاعل جمله سوم‌شخص باشد، تنها باید شکل ساده فعل «have to» را به کار برد. در مورد فعل «be able» نیز تنها باید شکل ساده فعل «be» را به جمله افزود.

گرامر shall در پرسش تاییدی یا tag questions

این گروه از سوالات، بسیار کوتاه هستند و گاهی تنها به دلیل هم‌سو کردن نظر مخاطب پرسیده می‌شوند. اما در برخی موارد نیز هدف از پرسیدن این سوال‌ها کسب اطلاعات درباره موضوعی است. در این قبیل سوال‌‌ها، فعل کمکی مناسب از نظر زمان و هماهنگ با فعل جمله انتخاب می‌شود و سوالی کوتاه که تنها شامل فاعل و فعل کمکی است، در ادامه جمله‌ها خبری می‌پرسیم.

این سوال کوتاه، اگرچه با فعل کمکی متناسب با فعل و فاعل جمله ساخته می‌شود، معنی عکس فعل جمله را می‌رساند. یعنی اگر فعل جمله مثبت باشد، این عبارت‌ها منفی خواهند بود و اگر فعل جمله منفی باشد، این عبارت‌ها مثبت خواهند بود.

فعل «Let» در ابتدای برخی جمله‌ها به همراه ضمیر مفعولی «us» دیده می‌شود. از این قبیل جمله‌ها برای بیان پیشنهاد در زمان حال استفاده می‌کنیم. اما اگر قصد داشته باشیم برای جمله‌های که با ترکیب «Let’s» شروع می‌شوند، پرسش‌های تاییدی بسازیم، نمی‌توانیم فعل های کمکی «do» و «does» را در سوال تاییدی قرار دهیم.

در این مورد تنها می‌توانیم با فعل کمکی «shall» و ضمیر فاعلی «We» سوال بسازیم. دلیل به کار گرفتن ضمیر فاعلی «We»، کلمه «us» است که به عنوان ضمیر مفعولی بعد از فعل «Let» قرار می‌گیرد. در ادامه به چند مثال توجه کنید.

Let’s eat at a restaurant, shall we?

بیایید به رستوران برویم، موافقید؟

Let’s not make it a big thing, shall we?

بیایید مسئله را بزرگ نکنیم، قبول؟

Let’s follow the rules, shall we?

بیایید قوانین را رعایت کنیم، قبول؟

Let’s go out, shall we?

بیایید برویم بیرون، قبول؟