جای قیدها(adverb) سه جا يا مکان اصلی برای قيدها وجود دارد: در ابتدای عبارت (قبل از فاعل) (ابتدايی) در ميانه جمله (ميانی): بعد از اولين فعل معين پس از فعل be: اگر فعل معينی وجود ندارد، قبل از فعل مسندی (قابل صرف) در انتهای عبارت (پايانی) یک نکته گاهی اوقات ممکن است بيش از يک […]

جای قیدها(adverb)

سه جا يا مکان اصلی برای قيدها وجود دارد:

در ابتدای عبارت (قبل از فاعل) (ابتدايی)

در ميانه جمله (ميانی):

بعد از اولين فعل معين

پس از فعل be:

اگر فعل معينی وجود ندارد، قبل از فعل مسندی (قابل صرف)

در انتهای عبارت (پايانی)

یک نکته

گاهی اوقات ممکن است بيش از يک نوع قيد در انتهای جمله ظاهر شود. در اين صورت معمولاً ترتيب قرارگيری آنها در جمله بدين صورت خواهد بود:
☄ قيد حالت ☄ قيد مکان ☄ قيد زمان

مثال:

You are driving too fast today. (به ترتيب قيود حالت و زمان)

Sit quietly here. (به ترتيب قيود
حالت و مکان)

ساختار قيد

از لحاظ فرم و ساختار می‌توان قيدها را به سه دسته طبقه بندی کرد:

قيدهايی که با اضافه کردن ly به يک صفت ساخته می‌شوند، مانند:

slow → slowly
brave → bravely
quick → quickly

قيدهايی که همان ساختار صفات را دارا هستند، يعنی هم می‌توانند به صورت قيد به کار روند و هم به صورت صفت.
برخی از مهمترين آنها عبارتند از:

just, well, right, far, forward, early, hard, straight, pretty, little, fast, late, left, backward, deep, direct, near wrong

قيودی که اصلاً ارتباطی با صفات ندارند. مانند:

so, now, very, there, here, too, as, quite