ضمایر اشاره «ضمایر اشاره» (Demonstrative Pronouns) یکی از انواع ضمایر انگلیسی است که جانشین اسم می‌شوند و برای اشاره به شخص یا شیء خاصی به کار می‌روند. مهم‌ترین ضمایر اشاره در انگلیسی عبارت‌ است از: This (این) That (آن) These (این‌ها) Those (آن‌ها) ضمایر «this» و «that» برای «اسم مفرد» (Singular Noun) و ضمایر «these»‌ […]

ضمایر اشاره

«ضمایر اشاره» (Demonstrative Pronouns) یکی از انواع ضمایر انگلیسی است که جانشین اسم می‌شوند و برای اشاره به شخص یا شیء خاصی به کار می‌روند. مهم‌ترین ضمایر اشاره در انگلیسی عبارت‌ است از:

  • This (این)
  • That (آن)
  • These (این‌ها)
  • Those (آن‌ها)

ضمایر «this» و «that» برای «اسم مفرد» (Singular Noun) و ضمایر «these»‌ و «those» برای اسم جمع (Plural Nouns) به کار می‌روند. «this» و «these» برای اشاره به نزدیک و «that» و «those» برای اشاره به دور است. برای درک بهتر کاربرد ضمایر اشاره در زبان انگلیسی، به مثال‌های زیر توجه کنید.

What’s this?

It’s my new specialty, rice with mushrooms.

این چیست؟

غذای مخصوص و جدید من است، برنج با قارچ.

Shall we have a coffee break?

Yes, that’s a great idea!

ممکن است وقت استراحتی برای نوشیدن قهوه داشته باشیم؟

بله، فکر خیلی خوبی است!

Hello, this is Simon. Can I speak to Juan please?

سلام، «سایمون» هستم. می‌توانم با «خوآن» صحبت کنم؟

These are very expensive.

این‌ها بسیار گران هستند.

I’ll take take those, please.

آن‌ها را برمی‌دارم (می‌خرم).